Moim zdaniem najlepszym rozwiązaniem jest wyposażenie dzieci w zdrowe umiejętności radzenia sobie z trudnościami i umiejętność samodzielnego podejmowania decyzji (chociaż często mogą być one błędne, to są pewnego rodzaju nauką). Samodzielne dzieci potrafią stawić czoła wyzwaniom i wykorzystywać swój potencjał podczas rozwiązywania problemów, aby iść naprzód. Są pewne siebie, ciekawe i niezależne. Oto kilka sposobów na rozwijanie samodzielności.

Znajdź równowagę między wspieraniem a nadopiekuńczością. 

Jedną z najtrudniejszych rzeczy dla rodziców jest obserwowanie, jak dziecko z czymś się zmaga. Jesteśmy gotowi mu pomóc, nawet przy małych zmaganiach, takich jak przewracanie klocków czy trudna praca domowa z matematyki. Jak możemy się wycofać i pozwolić dzieciom bezpiecznie podjąć samodzielne działanie?


Zmaganie się z wyzwaniami życia codziennego, budowanie nowych znajomości i poszukiwanie rozwiązań rozwija również kreatywność i innowacyjność w wykonywaniu pracy. Na przykład, jeśli dziecko chce poznać nowych przyjaciół, będzie musiało wyjść poza istniejący krąg znajomych. Będzie musiało podjąć wysiłek, aby porozmawiać z nową osobą. Jeśli dziecko jest nieśmiałe, może być to dla niego stresujące a równocześnie rozwijające.

Oczywiście, możesz zadzwonić do rodziców nowego kolegi i za rączkę zaprowadzić je na spotkanie. Ważne jest przed tym zadanie sobie pytania, czy robiąc to kilkakrotnie dziecko w sytuacji, w których Ciebie nie będzie, poradzi sobie z wyzwaniem, jeśli nigdy nie wystawisz go na próbę.

Pomóż dziecku zidentyfikować emocje i odpowiednie radzić sobie z nimi.

Za każdym zachowaniem kryje się emocja. Rozpoznawanie tych emocji, nazywanie ich, odszukiwanie ich w ciele, a następnie praca nad nimi pomaga dzieciom rozwijać umiejętności radzenia sobie z podobnymi sytuacjami w przyszłości. Pomóż dziecku uczyć się różnych emocji za pomocą wykresu emocji — jedna popularna wersja używa emotikonów. Poproś dziecko, aby określiło, jak może się czuć fikcyjna postać w danym momencie, lub podziel się swoimi odczuciami. Mówienie takich rzeczy jak „Jestem smutny, bo pokłóciłem się z moim przyjacielem” lub „Boję się pająków” pozwala dziecku połączyć emocje z zachowaniami.

Zachęcaj dziecko do rozwiązywania problemów.

Dzieci borykają się z wieloma codziennymi problemami, od uczenia się sznurowania butów po zmagające się z rozstaniem z pierwszą miłością. Zastąp ratowanie dziecka przed niepowodzeniem, edukacją umiejętności radzenia sobie, aby pomóc mu nauczyć się pomagać sobie, gdy Ciebie już przy nim nie będzie. Podaj pudełko umiejętności radzenia sobie z listą czynności lub przedmiotów, które pomogą złagodzić silne emocje. Umiejętność rozwiązywania problemów nie tylko pomaga budować umiejętności radzenia sobie, ale także zwiększa pewność siebie i poczucie własnej wartości.